دسته بندی محصولات
فیلتر براساس قیمت
معیارهای جستجو
الیف شافاک
الیف شافاک یا الیف شفق (به ترکی استانبولی: Elif Şafak) (زادهٔ ۲۵ اکتبر ۱۹۷۱ در استراسبورگ، فرانسه) نویسندهٔ ترکتبار است. او از دانشگاه فنی اورتا دو غوی آنکارا لیسانس روابط بینالملل و فوق لیسانس مطالعات زنان و دکتری علوم سیاسی گرفت. او در هنگام تحصیل در دوره فوقلیسانس، اولین کتاب داستانش را در سال ۱۹۹۴ و در سال ۱۹۹۷ هم رمان دومش را منتشر کرد. پس از اتمام دوره دکترا به استانبول آمد و آینههای شهر را نوشت. شافاک در سالهای ۲۰۰۴–۲۰۰۳ با درجهٔ استادیاری در دانشگاه میشیگان و بعد در بخش مطالعات خاور نزدیک دانشگاه آریزونا مشغول به کار شد و از ۲۰۰۵ تا ۲۰۰۹ نیز ستوننویس روزنامهٔ زمان بود.
او 10 رمان به انگلیسی و ترکی و فرانسوی منتشر کردهاست که برخی از آنها هم به فارسی ترجمه شدهاست، از جمله: آینههای شهر و شپش پالاس با ترجمه تهمینه زاردشت، ملت عشق با ترجمه ارسلان فصیحی، شرافت با ترجمه شهناز ایلدرمی، رمانهای «من و استادم» «مَحرم» «اسکندر» و کتاب «شمسپاره» با ترجمه صابر حسینی.
شافاک چندین رمان به انگلیسی نوشتهاست که بخاطر اشاره به نسلکشی ارمنیان در رمان دومش به نام حرامزاده استانبول (The Bastard of Istanbul) از سوی دادگاههای ترکیه به جرم «اهانت به ترک بودن» متهم شد. پرونده او در ژوئن ۲۰۰۶ بسته شد ولی در ژوئیه همان سال دوباره گشوده شد و وی با احتمال سه سال زندان روبرو شد. مترجم و ناشر او هم با همین تعداد سال حبس روبرو شدند. در ۲۱ سپتامبر ۲۰۰۶ بخاطر کمبود مدرک پرونده او از نو بسته شد.
آثار
«آناتولی ای برای چشمهای بد» (۱۹۹۴)
«پنهان» (۱۹۹۷)
«برزخ» (۱۹۹۸)
«صوفی» (۱۹۹۸)
«آینههای شهر» (۱۹۹۹)
«مَحرم» (۲۰۰۰)
«شپش پالاس» (۲۰۰۶)
«تقدس نخستین دیوانگیها» (۲۰۰۴)
«پدر و حرامزاده» (۲۰۰۶)
«ملت عشق» (۲۰۱۰)
«شرافت» (۲۰۱۱)
«من و استادم» (۲۰۱۳)
بعد از عشق[۲]
جوایز
نامزد جایزه بینالمللی ادبی دوبلین IMPAC برای کتاب «چهل قانون عشق» (۲۰۱۲)
جایزه بنیاد نویسندگان و روزنامه نگاران ترکیه (۲۰۰۹)
جایزه بهترین داستان از سوی انجمن نویسندگان ترکیه برای رمان «محرم» (۲۰۰۰)
جایزه رومی برای رمان «صوفی» ۱۹۹۸