ناصر منظوری
ناصر منظوری نویسنده و زبانشناس ایرانی است.در سال ۱۳۳۲ در بخش کوله بوز واقع در جنوب غربی میانه در آذربایجان در یک خانواده روشنفکر و بزرگ طایفه به دنیا آمدهاست. از این رو، هم با فرهنگ مردم قرابت نزدیک داشته و هم آشنا با شرایط علمی و فکری جهان بزرگ شدهاست. در چهار سالگی از زادگاه خود کوچ میکند، کوچی که بی بازگشت هم نیست. این کوچ و بازگشتهای مکرر بیست و چند سال طول میکشد. دوران تحصیل او در چنین شرایطی و در کنار فرهنگها و اقوام مختلف سپری شدهاست. هم از این روست که تحصیلِ بیست و یک ساله او در پانزده مدرسه و دانشگاه طی شدهاست.
اکنون ناصر منظوری با اعتقاد بر خلاقیت ویژه تولیدات زبانی از یک سو، و از دیگر سو به دلیل هدر رفتن انرژی بیش از حد در دور باطلهای تحصیلی دیگر اعتقادی بر آکادمیک شدن این خلاقیتها ندارد.
از سال ۱۳۵۹ به این سو در تهران ساکن شده، متأهل و دارای دو فرزند پسر است.
فعالیت ادبی
حیطه کاری ناصر منظوری در دو بخش عمده متمرکز شده: ۱. نوشتن رمان، ۲. کارهای تئوریک و تحقیقی در زبان.
تمرکز اصلی و اساسی فعالیت ادبی و نیز فعالیتهای تئوریک او بر روی ساختارهای جبری مفاهیم و نیز تفکر اسطورهای است. او آثار خود را در سه زبان ۱. ترکی، ۲. فارسی و ۳. انگلیسی مینویسد.
آثار ادبی (به زبان ترکی)
سون ناغیل سون افسانه (آخرین قصه آخرین افسانه) ۱۳۶۹ (در ژانرِ سیجیر نوشته شده، ژانری که نسبت به شعر و نثر، ژانر مادر به حساب میآید)
قاراچوخا (۱۳۷۳، رمان)
هپیریم-هوپوروم (۱۳۸۳) (سیجیر سطح دو برای کودکان)
جیرتدان (۱۳۸۳) (سیجیر سطح سه برای کودکان)
آواوا (۱۳۸۴) رمان
اویونوم-اویونوم (برای چاپ آماده میشود) رمان
آثار تئوریک
نظام چهار بعدی زبان (۱۳۸۱) تئوریک
Deterministically Structuring Concepts (۱۳۸۲)
زبان و تفکر اسطوره ای (مقاله صد صفحهای چاپ شده در شماره مخصوص مجله دیلماج، ۳۴، ۱۳۸۶)
کتیبههای شفاهی -۱، آشوبی شدگی در شعر شهریار-۱ (۱۳۸۸) (آشوبی شدگی در شعرهای فارسی شهریار)
کتیبههای شفاهی -۲، آشوبی شدگی در شعر شهریار-۲ (۱۳۸۸) (آشوبی شدگی در شعر ترکی شهریار)
کتیبههای شفاهی (۴) زایش ادبیات (۱۳۸۹)
کتیبههای شفاهی (۵) مفهوم صدا (زبانی درون زبان) (۱۳۹۰)
کتیبههای شفاهی (۶) ساختار مفهومی فعل در زبان ترکی (۱۳۹۱)
کتیبههای شفاهی (۷) نظام فراجملهای در زبان ترکی (۱۳۹۱)
کتیبههای شفاهی (۸) ۴ بای، ۴ فصل (۱۳۹۳)
کتیبههای شفاهی (۹) اساطیر یونانی در سیاه چالهٔ زبان-فکر (۱۳۹۴)
کتیبههای شفاهی (۱۰) مفهوم «مؤنث» در زبان-فکر (۱۳۹۴)
کتیبههای شفاهی (۱۱) آذ (۱۳۹۵)